Babcia George'a jest strasznie niemiłą, zrzędliwą starszą panią, 

która strasznie dokucza wszystkim domownikom ale najbardziej cierpi na jej zachowaniu ośmioletni George.





Pewnego dnia mama wyrusza do sklepu na wieś po zakupy, chłopiec ma dotrzymać towarzystwa babci i podać jej lekarstwo.




Babcia kiedy zostają sami, od razu zaczyna  dokuczać chłopcu, opowiada strasznie obrzydliwe, czasem wydaje się, że zupełnie niemożliwe historie.
Chłopiec myśli, że babcia jest zwykłą wiedźmą.

Przecież nikt normalny nie zjada żywych ślimaków i innych robaków, nikt nie jest tak nieprzyjemny jak babcia George'a.

Chłopiec wpada na pomysł stworzenia cudownego leku dla babci,  po dawce tego leku ma zmienić swój charakter, na bardziej przyjazny, ma stać się miłą, łagodną starszą panią. Normalną kochaną babcią.



Do największego gara wrzuca co tylko wpadnie mu w ręce, proszki do prania, kosmetyki, pasty do zębów i do butów, leki dla zwierząt, wszystko dokładnie miesza i gotuje,  zamierza podać dawkę swojej mikstury zamiast prawdziwego leku swojej babci.
Babcia połyka miksturę lecz zamiast zmiany charakteru, babcia zmienia swój wygląd, zaczyna rosnąć, aż przebija głową dach. Babcia czuje się lepiej ale nadal pozostaje straszliwą jędzą.

Do domu wracają rodzice chłopca.

Tata George'a zauważa ogromną kurę i wpada na pomysł podania leku swoim wszystkim zwierzętom na swojej farmie, które rosną ogromne jak babcia, już nikt na całym świecie nie będzie głodował.
Mikstura się kończy, więc prosi by chłopiec zrobił następną porcję cudownego leku, zamierza zapisać całą  recepturę.
Niestety nie udaje się odtworzyć tego samego leku, za czwartym razem, mikstura zmniejsza zwierzęta, zamiast powiększać.

Babcia wypija całą zawartość nowej mikstury, po czym znika na zawsze.





Książkę znajdziecie  tutaj  Znak Emotikon